کوچه برای من
باریکترین خیابان شهر نیست
پهن ترین زمینیست
که خاطره هایم را در آن کشت کرده ام
آه کو چه ای که زیبایی خاطراتت
همیشه ماندنیست
دوستت دارم
چرا که از دیوارهای خانه های آجری
آجرهای قرمز و بهمنی
شاخه های یاس و مو توت
آویزان است
و طراوت کو دکی همیشه پیداست
هر وقت که از آن عبور می کنی.......